Wizerunki maryjne

Warto wspomnieć o gosprzydowskim wizerunku, obraz przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus. Twarz Matki Bożej jasna, pociągła o dużych nieco przymkniętych oczach tchnie głębokim smutkiem. Spod przymkniętych powiek wydobywają się duże łzy. Dziecię Jezus o małej okrągłej twarzyczce, lewą ręką podtrzymuje wspartą na kolanach kulę ziemską, a prawą wskazuje na zatroskaną matkę. Pod obrazem widnieje napis (tekst oryginalny): OBRAS CUDOWNEY NAŚWIETSZEY PANNY MARYEY KTÓRY JEST W BOCHNI KOŁO KRAKOWA. TEN OBRAS WIELKIEMI CUDAMI Z DAWNA SŁYNIE Y PROSZĄCYM CZEŚĆ Y SŁAWE PRZYWRACAŁ, W ROSPACZY UCIECZKA, W CHOROBACH WYBAWIENIE ZA PRZYCZYNA PANNY NAYŚWIETSZEY POCIESZYCIELKI UMIERAJĄCYCH.

Obraz ten jest zasłaniany drugim obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem o wymiarach 58x73cm., wykonanym na dwóch deskach sklejonych razem. Na szarym, wzorzystym liśćmi akantu tle Najświętsza Maryja Panna z Dzieciątkiem na ręku. Z jej twarzy emanuje bolesna zaduma, z przymrużonych lekko oczu skierowanych na ludzi spływają krople łez. Oblicze to patrzące w głąb serca człowieka i jego duszę, pomimo majestatu, skupienia i gorzkich łez, pełne jest dobroci i ufnej nadziei. Maryja na lewej ręce trzyma Dzieciątko, prawa zaś spoczywa na piersi. Na twarzy Jezusa widoczne zamyślenie. Oczy Jego zwrócone na Matkę, jakby się zastanawiały czemu ona taka smutna?

Rozwijający się kult Matki Bożej Gosprzydowskiej, powstające dróżki różańcowe, gosprzydowska golgota i przybywający pielgrzymi, którzy z wiarą przybywają do Maryi i otrzymują wiele łask, o które proszą ufamy, w przyszłości zaowocuje powstaniem sanktuarium i koronacją obrazu gosprzydowskiej Pani.

Typ Madonny Hodegetrii reprezentuje cudowny obraz Matki Bożej Okulickiej koronowany 9 IX 1962 roku przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Obraz Matki Bożej podarował Wojciech Krutski, jednak brak o nim informacji. Obraz ten był wotum za uratowanie matki podczas epidemii i siostry przy porodzie. Ma on wymiary 110 cm na 70 cm, malowany jest temperą na trzech spojonych lipowych deskach. Przedstawia Matkę Bożą zwróconą twarzą na wprost i trzymającą Dzieciątko Jezus na lewym ręku, z prawą złożoną na sercu. Postać Matki Bożej ubrana jest w karminową suknię, na głowie i ramionach ma z zarzuconą ciemnoszafirową szatę. Dzieciątko ubrane jest w długą powłóczystą sukienkę koloru ciemnobrunatnego, zwrócony ku Maryi. Prawą rączkę ma wzniesioną w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma książkę – symbol nauczycielskiego posłannictwa. Tło obrazu jest gładkie, złocone. W miejscach przetarcia tła widać czerwony podkład (bolus). Obraz jest również kopią obrazu Matki Bożej Częstochowskiej sprzed przemalowania po roku 1430 i nawiązuje do największej godności Maryi – Jej Bożego macierzyństwa. Autor tego dzieła jest nieznany[11].

Z obrazu emanuje wyjątkowa miłość macierzyńska, gesty Jezusa wobec Maryi są pełne szacunku, największego pietyzmu. Każdy kto modli się przed tym obrazem odczuwa wielka miłość i zatroskanie świętych postaci nad naszym życiem. Kult Matki Bożej w Okulicach jest wciąż żywy. Pielgrzymi przybywają przed cudowny obraz przez cały rok, szczególnie w niedziele i święta. Zabierają wodę z pobliskiej studzienki, wierząc w jej cudowną, uzdrawiającą moc, szczególnie w chorobach oczu. Największy napływ wielotysięcznych tłumów ma miejsce w doroczne dni odpustowe: w Zielone Święta z oktawą oraz w niedzielę po Uroczystości Narodzenia NMP. Coraz liczniej gromadzą się wierni na Nieustannej Nowennie odprawianej w każdą środę. Polecają wstawiennictwu Matki Bożej wszelkie leżące im na sercu sprawy, szczególnie zdrowie, ratunek w nieszczęściach, oraz dziękują za otrzymane łaski. Księgi łask z poprzednich wieków, jak też z okresu przed i po koronacji, są świadkami wysłuchanych modlitw.