W czasach Jezusa obchód Paschy łączył się nierozerwalnie z ucztą paschalną, która składała się z pewnych etapów.
Modlitwa Jezusa w Getsemani
„Przyszedł Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemani, i rzekł do uczniów: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!» I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty». Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe». Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich, i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!». Potem przyszedł i znów zastał ich śpiących, bo oczy ich były senne. Zostawiwszy ich, odszedł znowu i modlił się po raz trzeci, powtarzając te same słowa. Potem wrócił do uczniów i rzekł do nich: «Śpicie jeszcze i odpoczywacie? A oto nadeszła godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników. Wstańcie, chodźmy! Oto blisko jest mój zdrajca».” (Mt 26,36-46).
Jezus w ogrodzie Getsemani, ogarnięty trwogą, trzykrotnie modli się do Ojca, mówiąc o „kielichu” który ma wypić. Mając na względzie, iż Jezus dopiero co wyszedł z Wieczernika i trwa noc paschalna, wydaje się, iż Jezus, modląc się do Ojca, mówi o ostatnim kielichu liturgii paschalnej – o czwartym kielichu – o kielichu chwały.
Podczas Ostatniej Wieczerzy, Jezus utożsamił swoje ciało z ofiarą nowej Paschy. O jednym z kielichów liturgii paschalnej powiedział, iż jest to Jego krew, która ma być wylana na odpuszczenie grzechów. Niewątpliwie Jezus wskazał na siebie jako na nowego baranka paschalnego. A zatem kiedy nowa Pascha dobiegnie końca, Jezus będzie martwy. Taki koniec spotyka przecież baranka paschalnego. Poprzez słowa ustanowienia Eucharystii i modlitwę w Ogrójcu Jezus wplata swój los w wypełnienie żydowskiej liturgii paschalnej. Kiedy uczta zostanie zakończona i ostatni kielich zostanie wypity, będzie to oznaczało Jego własną śmierć. Dlatego właśnie Jezus nie dokończył Ostatniej Wieczerzy. Dlatego właśnie nie wypił czwartego kielicha.
Kielich, od którego Jezus się powstrzymał, był czwartym kielichem, który zwyczajowo kończył zgromadzenie paschalne. Jezus posłużył się trzecim kielichem, wiążącym się z obietnicą odkupienia, aby odnieść się do swojej odkupieńczej śmierci za wspólnotę wybranych. Kielich, którego wypicia odmówił, był kielichem wypełnienia – kielich chwały.