Kolejne błogosławieństwa zachęcają wprost do działania i przyjmowania określonych postaw.
Szczęśliwi , którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości (Mt 5,10)
Błogosławieństwo mówiące o prześladowaniach zamyka serię Mateuszowych błogosławieństw w trzeciej osobie. Ponownie pojawia się w nim termin „sprawiedliwość”, który wcześniej pojawił się w czwartym błogosławieństwie (Mt 5,6). Przez to powtórzenie autor chciał podkreślić ważność „sprawiedliwości” jako cnoty naczelnej uczniów Chrystusa. Mateusz akcentuje również w innych miejscach myśl, iż prawdziwi uczniowie Chrystusa będą prześladowani z powodu Chrystusa (zob. Mt 10,17-23; 24,9-22). W błogosławieństwie jednak ósmym (Mt 5,10) szczególnie zostają podkreślone prześladowania z powodu sprawiedliwości.
W Pierwszym swoim liście św. Piotr upomina i zachęca adresatów, aby ich postępowanie było dobre: „nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie!” (1P 3,11). I dalej pociesza: „jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście” (1P 3,14). Pismo św. Piotra jest również świadectwem, iż pierwsi chrześcijanie narażeni byli na przeciwności i prześladowania. Forma czasownika zastosowana tu (perfectum) może wskazywać, iż te prześladowania już zaczęły się, i wciąż jeszcze trwają. Stąd też autor Ewangelii mógł widzieć potrzebę wzmocnienia zachęty do wierności sprawiedliwości.
Powtórzenie błogosławieństwa o sprawiedliwości w kontekście prześladowań może mieć również swoje źródło w pytaniu, które często pojawiało się na kartach Starego Testamentu: dlaczego ludziom złym powodzi się dobrze, natomiast sprawiedliwi często są prześladowani?
Liczne teksty starotestamentalne ukazują potrzebę wierności Prawu Bożemu i gotowości znoszenia dla niego prześladowań[8]. Ze względu na wierność Bogu wielu proroków i królów było prześladowanych[9]. Mówiąc o tym wszystkim Księga Mądrości poucza, iż sprawiedliwi są prześladowani, gdyż są wyrzutem sumienia dla grzeszników (Mdr 2,11-20). Przywołując te obrazy ze Starego Testamentu, Mateusz wydaje się również nawiązywać do przekonania rabinów, według których w obronie Prawa trzeba być gotowym ponieść nawet śmierć.
Ósme błogosławieństwo zachęca do pełnienia czynów sprawiedliwości. Jest ono zachętą dla uczniów Chrystusa, którzy znajdują się w sytuacji prześladowania. Mateusz zachęca, aby w tym trudnym czasie nie porzucali sprawiedliwości, za którą otrzymają nagrodę – królestwo niebieskie.
Użycie zwrotu „królestwo niebieskie” w Mt 5,3 oraz w 5 i 10 wersecie stanowi dla słuchacza znak początku i końca błogosławieństw, które w ten też sposób wszystkie odnoszą się i prowadzą do tego królestwa.