Zasłużeni dla dzieła ewangelizacji

Kapituła medalu doceniła również Marię Kryś, zelatorkę Koła Przyjaciół Misji parafii NMP Wspomożenia Wiernych w diecezji gliwickiej. Wspólnota pomagająca misjom powstała 12 lutego 1993 r.  za zgodą ówczesnego proboszcza ks. Brunona Plocha i w oparciu o Prokurę Misyjną Misjonarzy OMI. Następnie dołączyła do Papieskich Dzieł Misyjnych w diecezji gliwickiej. Maria Kryś wzięła udział w 6. sesjach szkoły dla animatorów misyjnych w Prokurze Misyjnej Misjonarzy Oblatów Maryi w Poznaniu. Wraz z ks. Konradem Kołodziejem, dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w diecezji gliwickiej, uczestniczyła w tygodniowej szkole dla animatorów misyjnych w Skorzeszycach. Jest zelatorką koła misyjnego, którego zadaniem jest pomoc modlitewna dla misji i misjonarzy. W każdy pierwszy piątek miesiąca organizuje spotkania modlitewne. Członkowie Koła Przyjaciół Misji modlą się za misje, biorą udział w dniach skupienia oraz spotkaniach rejonowych oblackich i Papieskich Dzieł Misyjnych, a także w czuwaniach w Częstochowie. Maria Kryś zaprasza na spotkania grupy misjonarzy, którzy opowiadają o swojej posłudze na placówkach misyjnych. Misjom i misjonarzom pomaga też materialnie, przekazując ofiary oraz różańce, szaty liturgiczne, rzeźbione krzyże wykonane przez członka wspólnoty. Organizuje kiermasze, z których dochód przekazuje na misje. W dzieło włącza się cała parafia. Koło kontynuuje akcję „Grosiki dla Afryki” oraz Kolędników Misyjnych. Członkowie wspólnoty zbierają makulaturę oraz zużyte znaczki i okulary, które przekazują werbistom. Przez 30 lat działalności misjonarze podarowali kołu wiele pamiątek i eksponatów z różnych kontynentów i z tych pamiątek stworzono misyjne muzeum.

  Nagrodzeni w kategorii zasłużonych dla dzieła ewangelizacji.
ks. Zbigniew Wielgosz /Foto Gość

Medal otrzymała również s. Zygmunta Kaszuba ze Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, która do pracy misyjnej w Burundi (Afryka) wyjechała w grudniu 1973 r., by tam założyć pierwszą placówkę misyjną zgromadzenia. Jako pierwsza z misjonarek rozpoczynała opiekę nad chorymi w małym punkcie sanitarnym w Musongati. Pod okiem sługi Bożej dr. Wandy Błeńskiej organizowała opiekę nad osobami dotkniętymi trądem. Po śmierci jedynego dentysty w kraju, leczyła również zęby. Dzięki opatrzności Bożej razem z br. Marcelim Ślusarczykiem OCD zbudowała Centrum Zdrowia w Musongati, które przemienione w szpital działa prężnie do tej pory. W 1989 r. z powodu choroby musiała powrócić do kraju. W czasie przedłużonego leczenia zorganizowała i przy pomocy władz Torunia rozbudowała Centrum Pielęgnacji Caritas (przy kościele pw. św. Maksymiliana), gdzie znalazły wsparcie osoby z niepełnosprawnością, przewlekle chorzy, dzieci, bezdomni oraz anonimowi alkoholicy. Dla dzieci i osób niepełnosprawnych wybudowała na Pojezierzu Brodnickim ośrodek wypoczynkowy. Cały czas służyła misjom. Należała do Krajowej Rady Misyjnej. Udzielała się też w Komisji Misyjnej przy Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce. Pełniąc funkcję przewodniczącej (1995-2011), organizowała formację misyjną dla sióstr zakonnych z różnych zgromadzeń oraz utrzymywała kontakty z polskimi misjonarzami. W międzyczasie w wielu parafiach głosiła prelekcje, dzieląc się wiarą i miłością do Boga oraz troską o ludzi najbiedniejszych, brała udział w audycjach radiowych i telewizyjnych (Radio Maryja, TVP1), zbierała pieniądze na dzieła misyjne, utrzymując kontakt z ofiarodawcami. W 2018 r. powróciła do Burundi, by zająć się dziećmi pozbawionymi warunków do rozwoju. Dzięki zjednoczeniu wielu serc udało się siostrze w 2023 r. ukończyć budowę szkoły podstawowej w Gitega-Songa, w której będzie mogło się uczyć około 700 dzieci.

Siostrą na medal jest s. Aniela Banaś ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej. Na misjach pracowała od 1964 r., najpierw w Zambii, a potem w RPA, gdzie w 1966 r. złożyła profesję wieczystą. Przez wiele lat na różnych placówkach ofiarnie opiekowała się sierotami w domach dziecka i prowadziła przedszkola, a potem - aż do roku 2023 - pomagała w różnych pracach młodszym siostrom misjonarkom. Mimo słabego zdrowia pozostała na swoim „posterunku misyjnym” przez 58 lat, a w maju bieżącego roku powróciła do Polski.