Marta i Maria

Jezus i kobiety

Na miano szczególnie niezwykłej, zasługuje postawa jaką Jezus zajmuje wobec kobiet. Patrząc na panujące w ówczesnym świecie bliskiego wschodu zwyczaje, można powiedzieć, iż postawa Jezusa diametralnie różni się od postępowania nauczycieli żydowskich. W szkole bowiem Mistrza z Nazaretu mogą być obecne kobiety. Ich rola nie ogranicza się tylko do usługiwania ze swego mienia (Łk 8,1-3). Przekaz o nauczaniu w domu Marty i Marii pokazuje, że również i kobieta może być pełnoprawną uczennicą Chrystusa.

Już samo stwierdzenie, iż Jezusa „przyjęła do swego domu pewna kobieta, imieniem Marta” było w ówczesnym świecie bliskiego wschodu dość niestosowne. Św. Łukasz jednak świadomie zapisuje w ten sposób ów fakt. Marta i Maria miały przecież brata – Łazarza. Ewangelista zatem mógł zapisać, że Jezusa przyjął Łazarz. Autor Trzeciej Ewangelii jednak, chcą podkreślić i dowartościować godność kobiety zapisze, iż Jezus został przyjęty przez kobiety: przez Martę i Marię.

Rzecz jasna, iż w znaczącej mierze postawa Marty jest pozytywna. Ona chce ugościć Jezusa oraz przybyłych gości. Co więcej, z żydowskiego punktu widzenia to właśnie Marta zachowuje się poprawnie, przyjmując Jezusa, który jest w drodze do Jerozolimy i potrzebuje odpoczynku, dachu nad głową i pożywienia. Marta zgodnie z tradycją świata starożytnego zapewnia przybyłym wszystkiego, czego wymagał obyczaj gościnności. Postępuje zgodnie z ówczesną zasadą, iż kobieta winna się troszczyć o sprawy domowe.

Marta gości Jezusa, jednak prawdziwe przyjęcie zgotowała Mistrzowi jej siostra – Maria, którą Marta potępia, a której Jezus broni. Postawa Marii dla ówczesnego świata może być wręcz gorszącą. Nie zajmuje się gośćmi, ale siedzi u stóp Pana i przysłuchuje się Jego nauce (Łk 10,39). Pochwała takiego zachowania Marii jest dziwna. Z drugiej jednak strony jest wyraźnym wskazaniem, co w życiu ucznia Chrystusa jest najważniejsze. Jest jednak także wyraźnym wskazaniem i docenieniem godności kobiety. Wydarzenie to pokazuje, iż wobec Słowa Bożego nie ma ważniejszych i mniej ważnych, nie ma godniejszych i mniej godnych. Wszyscy ludzie są równi. Słowo Dobrej Nowiny zostało przyniesione wszystkim ludziom i wszyscy zostali zaproszeni, aby je słuchać.