Trzecia mowa Mojżesza do Izraela

Kompletne zniszczenie miasta, którego obszar obficie obsypano solą i siarką, by uniemożliwić ponowne zasiedlenie tego miejsca traktowano w starożytności, jako karę za złamanie zawartego traktatu. Przywołany obraz totalnej destrukcji dobrze oddaje stan tak jednostki, jak i całego narodu porzucającego życiodajną więź z Bogiem. W biblijnym tekście ponownie pojawia się przestroga dotycząca bałwochwalstwa, które uniemożliwiając relację z Bogiem prowadzi do zniszczenia wszystkich obszarów ludzkiej egzystencji: „I będą pytać wszystkie narody: Dlaczego PAN w ten sposób postąpił z tą ziemią? Co oznacza ten wielki żar gniewu? Wtedy im odpowiedzą: Ponieważ porzucili przymierze PANA, Boga ich ojców, które zawarł z nimi, gdy wyprowadził ich z ziemi egipskiej, i poszli służyć innym bogom, oddawali cześć bogom, których nie znali i których On im nie przydzielił. Dlatego PAN rozgniewał się na ten kraj i sprowadził na niego wszystkie przekleństwa zapisane w tej księdze. PAN wyrwał ich z ziemi w gniewie, uniesieniu i w wielkim wzburzeniu i wygnał do obcego kraju, jak to jest dzisiaj” (Pwt 29,24-27). Przytoczony fragment wyraźnie nawiązuje do narodowej katastrofy Izraela, jaką była niewola babilońska (VI w. przed Chr.), spowodowana nieustannym odrzucaniem przez lud przymierza ofiarowywanego przez Boga ocalenia. Stąd też można powiedzieć, że utrata Ziemi Obiecanej oraz wygnanie Izraela wpisują się w historyczny kontekst, jaki towarzyszył końcowemu etapowi redakcyjnej pracy nad Księgą Powtórzonego Prawa. Ostrzeżenie przed tragicznymi konsekwencjami bałwochwalstwa, adresowane do jednostek i całych narodów, stanowią – jak pokazały dalsze losy Izraela – początek całego szeregu przestróg przed niebezpieczeństwami związanymi z pogańskimi religiami. Judaistyczna tradycja wyjaśnia, że wszystkie groźby, jakie zostały skierowane do Izraelitów, miały ich powstrzymać od popełniania grzechów, a w przypadku dopuszczenia się przez kogoś niewierności doprowadzić go do pokuty i nawrócenia. Stąd też doznane cierpienie, liczne nieszczęścia, których doświadczyli Izraelici, stały się dla części społeczności narodu wybranego sposobnością, by wrócić do Boga. Potwierdzenie mądrej pedagogii Boga, który pragnie zbawienia każdego człowieka, przynosi dalszy fragment trzeciej części pożegnalnej mowy Mojżesz do Izraela (Pwt 29,29-30,14).