Prorocy zapisali się w historii biblijnej jako niezłomni stróże wiary.
Dzisiaj chcemy podjąć nowe wątki z tego tak bogatego w treść tematu: wiara w księgach prorockich.
Jak zapowiadałem ostatnio, chcemy podjąć temat walki proroków o czystość wiary w szczególnej przestrzeni. Chodzi o kult Boga Jahwe, a dokładnie mówiąc o zwalczanie bałwochwalstwa i formalizmu religijnego.
Jaką więc naukę przekazują prorocy w tym temacie?
Kult Jahwe, walka o jego czystość to niezwykle ważny wątek w działalności proroków. Prorocy działali tu dwutorowo. Po pierwsze zwalczali kult obcych bogów, a po drugie piętnowali formalizm religijny, szczególnie w kulcie świątynnym. Czynili tak, bo widzieli w tym dwa czynniki, które niszczyły wiarę w Jahwe, wierność przymierzu. Najgroźniejsze było bałwochwalstwo, które najmocniej uderzało w wiarę w jedynego Boga Izraela, chociaż nie możemy zapominać, że grzech bałwochwalstwa, czyli oddawania chwały bożkom jest bardzo często powiązany z tym drugim grzechem, czyli formalizmem religijnym, wypaczającym prawdziwą pobożność, niszczącym prawdziwą relację z Bogiem. Spróbujmy te dwa wątki ująć odwołując się do dwóch proroków. Chodzi o proroków Amosa i Ozeasza, którzy szczególnie mocno walczyli z bałwochwalstwem i troszczyli się o to, by kult był prawdziwy, wewnętrzny.