Jest to rzeczywiście przerażająca wizja.

Prorok Amos rzeczywiście uważał kult Izraela w tamtym czasie za jeden wielki grzech. W bardzo gorzkich słowach zwraca się do Izraelitów: "Idźcie do Betel i grzeszcie, do Gilgal i grzeszcie więcej; przynoście co ranka ofiary wasze i co trzeci dzień dziesięciny! Nawet chleb kwaszony spalajcie na ofiarę pochwalną i nawołujcie głośno do ofiar dobrowolnych, bo to lubicie, synowie Izraela - wyrocznia Pana Boga" (Am 4,5). Co mówią te słowa? Mimo tego, że od strony zewnętrznej, formalnej kult się dokonuje, Izraelici przynoszą do świątyni ofiary każdego dnia, składają dziesięciny oraz inne, nawet nie przepisane prawem ofiary, to wszystko to jest obrzydliwe w Bożych oczach. W innym miejscu Bóg mówi przez Amosa: "Nienawidzę, brzydzę się waszymi świętami. Nie będę miał upodobania w waszych uroczystych zebraniach. Bo kiedy składacie Mi całopalenia i wasze ofiary, nie znoszę tego, na ofiary biesiadne z tucznych wołów nie chcę patrzeć. Idź precz ode Mnie ze zgiełkiem pieśni twoich, i dźwięku twoich harf nie chcę słyszeć". Bóg mówi tak, bo ci, którzy składają nawet najwspanialsze ofiary w świątyni, w codziennym życiu nie są posłuszni Bożemu słowu, nie wypełniają Jego woli.