Fundament życia ludzkiego

Przedmiot wiary

Wskazując na wiarę jako poznanie, święty Tomasz określa również bardzo syntetycznie, co jest zasadniczym przedmiotem tego poznania: „To uszczęśliwiające poznanie polega, jak uczy Pan, na dwóch prawdach: tego co dotyczy Boskości Trójcy oraz człowieczeństwa Chrystusa. […] I nic w tym dziwnego, gdyż człowieczeństwo Chrystusa jest drogą prowadzącą do Boskości. Trzeba więc w drodze poznawać drogę prowadzącą do celu, a i w ojczyźnie dziękczynienie nie byłoby dostateczne, gdybyśmy nie mieli poznania drogi, przez którą zostaliśmy zbawieni”[3].

Wiara chrześcijańska, będąca szczególnym poznaniem, posiada bardzo określony przedmiot swojej aktywności: jest Nim Bóg – Trójca Przenajświętsza. To On stanowi podstawę, punkt odniesienia i cel wiary chrześcijańskiej, w relacji do którego osiąga ona swoje wypełnienie, czyli wieczną szczęśliwość. Poznawanie tego a nie innego Boga jest drogą wiodącą do ostatecznego zbawienia. Święty Tomasz z Akwinu jest w swojej teologii świadkiem tego faktu, że nie ma wznioślejszego poznania w zakresie ludzkich możliwości niż poznanie Boga Trójcy. Jest to poznanie, którego udzielił sam Bóg w swoim objawieniu, aby przez nie dokonać zbawienia człowieka – w żadnym wypadku nie chodzi w działaniu Bożym o zaspokojenie ludzkiej ciekawości.

Do Trójjedynego Boga zwraca się więc wiara chrześcijanina, starając się osiągnąć z Nim zjednoczenie na drodze poznania i miłości. Wyznanie Boga Trójcy jest zachętą do dążenia do tego zjednoczenia, ponieważ ukazuje i potwierdza, że Bóg jest nade wszystko miłością, a więc odpowiedzią na najgłębsze i najbardziej niepokojące pragnienia człowieka. Bóg nie jest zamkniętym w sobie samotnikiem, nie jest jakąś zimną i bezduszną monadą, ale Jego wewnętrzne życie jest przenikaniem się osób, jest Ich wypełnianiem się we wzajemnych relacjach, jest pulsowaniem życia, stającego się duchową wymianą. Bóg objawiając się umożliwia człowiekowi dostęp do swojego życia, do swoich relacji, do swojej miłości, do swojej wewnętrznej otwartości. Objawienie Boga jest otwarciem osobowego uczestniczenia w Jego życiu.