Wierzę w Boga Ojca

Miłosierdzie to jakby drugie imię miłości i najlepszy jej wyraz[24]. Będąc przymiotem Boga, czyli Jego doskonałością miłosierdzie przejawia się poprzez Bożą Opatrzność, sprawiedliwość, miłość i dobroć w konkretnym spotkaniu z potrzebującym człowiekiem. Miłosierdzie Boże ukazuje się przede wszystkim w szczególnej relacji osobowej pomiędzy Bogiem i człowiekiem[25]. Miłosierdzie Boga jest najwyższym objawieniem miłości Boga do człowieka. Bóg właśnie jako Pan, Stwórca i Ojciec kocha człowieka od samego początku. Z miłości powołuje świat do istnienia (stwarza), i z miłości stwarza też człowieka, aby go swoją miłością obdarzyć. Człowiek zawdzięcza swoje istnienie miłości Bożej. Grzech i zło, które jest skutkiem grzechu nie przekreśla tej Bożej miłości, ale staje się okazją do jej zamanifestowania i potwierdzenia. Przez całą historię Narodu Wybranego Bóg tę miłość miłosierną objawia swojemu ludowi. Oczekuje od człowieka podobnej odpowiedzi^[26]. Najlepszą odpowiedzią człowieka na miłosierdzie jest wypełnianie przykazanie miłości Boga i bliźniego (por. Mk 12,28-33; Łk 10 25-28; Pwt 6,4-5; Kpł 19,18). Papież Franciszek wyjaśnia tę zasadę w Bulli Misericordiae vultus: „Jak można zauważyć, miłosierdzie w Piśmie Świętym jest słowem-kluczem do wskazania działania Boga wobec nas. On nie ogranicza się do potwierdzenia swojej miłości, ale czyni ją widoczną i namacalną. Miłość nie może być przecież abstrakcyjnym słowem. Z samej swej natury jest ona konkretnym życiem: to intencje, zachowania, postawy, które przyjmuje się w codzienności. Miłosierdzie Boga jest Jego odpowiedzialnością za nas. On czuje się odpowiedzialnym, to znaczy: pragnie naszego dobra i chce nas widzieć szczęśliwymi, napełnionymi radością i pokojem. Na tejże właśnie długości fali powinna zostać dostrojona i zorientowana miłość miłosierna chrześcijan. Tak, jak kocha Ojciec, tak też powinni kochać i synowie. Jak On jest miłosierny, tak też i my jesteśmy wezwani, by być miłosierni: jedni wobec drugich”[27].