Blisko spokrewniona z narcyzmem jest liczna rodzina bożków złożona z: sukcesu, karierowiczostwa, sławy, chwały, poszukiwania popularności, chęci podobania się za wszelką cenę, nieopanowanej chęci „zaistnienia”.[33]

Bożkiem trudnym do „wyplenienia” jest władza. Władza jest bożkiem dążącym do „przebierania się” za Boga, by skierować na siebie całe poparcie i uwielbienie, które po­ winny być kierowane do jedynego Pana. W bożka często przemienia się telewizor, zwłaszcza jeśli ciągle jest włączony, a człowiek zapomina, że tym samym przyciskiem się go wyłącza. Telewizja sama w sobie nie jest ani dobra, ani zła. Wszystko zależy od tego, w jaki sposób się z niej korzysta (dotyczy to również radia). Nie chodzi o to, by demonizować telewizję. Czasami może okazać się pożytecznym narzędziem. Jednak faktycznie zbyt często zamiast wzbogacać, zubaża człowieka.[34]

Niebezpiecznym bożkiem może stać się komputer. Dzisiaj on panuje bezsprzecznie i jest z pewnością wspania­łym narzędziem. Niebezpieczeństwo wypływa stąd, że nie zadowala go rola narzędzia, ale rości sobie prawo do bycia rodzajem wyroczni, od której oczekuje się nieomylnych wer­dyktów. Obok komputera można umieścić Internet i gry wideo, a z jeszcze bardziej powszednich rzeczy osławiony tele­fon komórkowy, którego obecność może być niekiedy agresywna. Bałwochwalstwem może też stać się samochód. Są bowiem tacy ludzie, którzy mają więcej troski i gorliwości dla swojego samochodu niż dla Boga czy innych osób. Kult bożka motoryzacji wymaga ciągłej zmiany. Nowy i zawsze droższy samochód jest troską numer jeden.[35]