Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym

Dalej należy wymienić modlitwę myślną, która w odróżnieniu od modlitwy ustnej nie wyraża się na zewnątrz w języku artykułowanym, ale dokonuje się ona w wewnętrznym świecie umysłu, woli i uczuć, oraz kontemplację, która jest kolejną formą modlitwy na normalnej drodze rozwoju wewnętrznego człowieka. Św. Tere­sa wyjaśnia, że „kontemplacja myślna nie jest niczym innym jak głę­bokim związkiem przyjaźni, w którym roz­mawiamy sam na sam z Bogiem, w przekonaniu, że On nas kocha”.[24] Należy pamiętać, że dłuższe zaniedbywanie modlitwy, lub zupełny jej brak jest poważnym grzechem przeciw pierwszemu przykazaniu.  

Przejawem czci Boga, a więc to do czego wzywa chrześcijanina pierwsze przykazanie jest też praktykowanie rad ewangelicznych: czystości ubóstwa i posłuszeństwa. Czystość wskazuje na powołanie człowieka do miłości. Niepodzielne serce, oddane w pełni Bogu, wyraża się w doskonałej zdolności panowania nad swoim ciałem i duchem, które zostają całkowicie podporządkowane realizacji powołania otrzymanego od Boga.[25] Szczególną wartość stanowi duch ubóstwa. Ubóstwo jest możliwe jedynie w perspektywie wiary, przez którą człowiek jest zjednoczony z Bogiem. Motywem ubóstwa ewangelicznego jest miłość do Boga. Poprzez cnotę ubóstwa człowiek odkrywa uprzedzającą dobroć i miłość Tego, którego umiłował.[26] Dojrzałość chrześcijańska wyraża się też w praktykowaniu ewangelicznej rady posłuszeństwa. Motywacją człowieka posiadającego cnotę posłuszeństwa jest pragnienie spełniania woli Bożej oraz podjęcie pokuty za swoje grzechy.[27]