Jakie jest zatem znaczenie tego greckiego przekładu Biblii?

Warto w tym miejscu wyjaśnić, że grecki przekład hebrajskiej Biblii, który dokonał się w środowisku Żydów hellenistycznych w III i II wieku przed Chrystusem, a więc u początku chrześcijańskiej ery, znamionuje otwartość na pełnię objawienia oraz zapowiedź przyjścia Mesjasza. Tak więc Septuaginta, która opiera się na tekście hebrajskim, pochodzącym z czasów bezpośrednio poprzedzających Chrystusa, stanowi nieodzowną pomoc w egzegezie trudnych biblijnych miejsc, a zwłaszcza tych w psalmach. Oddziaływanie greckiej Biblii na pisma Nowego Testamentu można dostrzec w przygotowaniu bogatego aparatu pojęciowego, który był tak bardzo potrzebny dla sformułowania nowych prawd wiary[4]. W związku z powyższym uprawnione jest stwierdzenie, że Psałterz Biblii greckiej to nie tylko przekład liturgicznych pieśni Izraela, ale dojrzały teologicznie tekst, który pomaga rozpoznawać w pismach Starego Testamentu zapowiedzi tego, czego Bóg dokonał w osobie swojego Syna, Jezusa Chrystusa[5].