Nowy numer 13/2024 Archiwum

Męka i śmierć Jezusa

Całe życie Jezusa to nieustanna droga ku wydarzeniom, które dokonały się w Jerozolimie.

Całe życie Jezusa to nieustanna droga ku wydarzeniom, które dokonały się w Jerozolimie. Jezus powie: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat” (J 18,37). Celem narodzenia mistrza z Nazaretu, celem działalności – głoszenia Dobrej Nowiny, celem wszystkiego czego dokonał w czasie swojego ziemskiego życia, zwieńczeniem tego wszystkiego było to co dokonało się w Jerozolimie. Zatem dzisiejsze spotkanie, które zbliża nas do okresu Wielkiego Postu, chcemy poświęcić wydarzeniom pasyjnym – męce i śmierci Jezusa. Wydarzenia te rozpoczyna Pascha, którą Jezus spożył ze swoimi uczniami.

Ostatnia Wieczerza którą Jezus spożył ze swoimi uczniami była prawdziwą ucztą paschalną. Jezus jednak nadał jej nowe znaczenie. Relacje z Ostatniej Wieczerzy, podczas której Chrystus ustanowił Eucharystię, przekazują ewangelie synoptyczne oraz św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian[1]. Synoptycy umieścili opis Ostatniej Wieczerzy w kontekście historii męki Jezusa. Paweł natomiast pomija opis uczty pożegnalnej Chrystusa z uczniami ograniczając się jedynie do przekazu ustanowienia Eucharystii. Warto jednak pamiętać, iż przekaz Apostoła Pawła jest najstarszym – Pierwszy List do Koryntian powstał bowiem około 54 roku[2]. Szczególnym przekazem o ustanowieniu Eucharystii jest opis św. Łukasza (ucznia Apostoła Pawła), który kreśląc opis Ostatniej Wieczerzy wyraźnie pokazuje, iż jest to nowa Pascha. Łukasz bowiem przytacza słowa o tym, że Jezus gorąco pragnął spożyć Paschę z uczniami, po czym pisze: „Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie rzekł: «Weźcie go i podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę (już) pił z owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże»” (Łk 22,17-18).

Przekaz wydarzeń Ostatniej Wieczerzy zachował się w dwóch wersjach – jerozolimskiej (palestyńskiej) oraz antiocheńskiej. Do szkoły antiocheńskiej należą teksty Łukasza i Pawła, do palestyńskiej zaś Marka i Mateusza. Przekazy te różnią się od siebie nieznacznie. Istota jednak obu przekazów jest taka sama. W obydwóch tradycjach wspólne są następujące wyrażenia: „Wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im, i powiedział”; „To jest Ciało moje”; „i powiedział”; „To jest moja Krew Przymierza, za wielu”.

« 1 2 3 4 5 »
DO POBRANIA: |
oceń artykuł Pobieranie..
Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.

Pytanie

Kto w starożytności mógł uczestniczyć w całej Mszy św.?

Odpowiedzi z podaniem tradycyjnego adresu pocztowego prosimy przesyłać e-mailem na adres: studium@gosc.pl lub pocztą tradycyjną:

"Gość Niedzielny" Plac Katedralny 1
33-100 Tarnów

Administratorem danych osobowych jest Instytut Gość Media (Organizator). Dane osobowe są przetwarzane na podstawie Pani/Pana zgody, w celu przeprowadzenia konkursu, przez okres do zakończenia całego postępowania konkursowego. Dane osobowe mogą być udostępniane uprawnionym organom. Przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych, żądania ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia, wniesienia sprzeciwu, wniesienia skargi do organu nadzorczego. W każdym momencie zgody na przetwarzanie danych w celu przeprowadzenia konkursu jak i opublikowanie wyników mogą zostać wycofane przez kontakt na adres e-mail: sekretariat@igomedia.pl.

Odpowiedzi

Konkurs

Zgłoszenie

 "Gość Niedzielny"
Ul. Katedralna 1
33-100 Tarnów

lub na adres
studium@gosc.pl