Podczas słuchania dzisiejszego wykładu zrodziła się pewna wątpliwość. Mianowicie prorok Izajasz cały czas mówi o sześciu darach, jakimi Mesjasz zostanie obdarowany przez Ducha Bożego, a w katechizmie możemy znaleźć „Siedem Darów Ducha Świętego”. Skąd ta rozbieżność?

W hebrajskim tekście Księgi Izajasza znajdujemy listę sześciu darów „Ducha Bożego”, pogrupowanych w trzy pary. Natomiast znana z nauki religii – i uchodząca za doskonałą – liczba „Siedmiu Darów Ducha Świętego” ma swoje źródło w Septuagincie (LXX) i Wulgacie (Vg). Tłumacze greccy – a za nimi także tłumacze łacińscy – to samo wyrażenie jirʾat JHWH występujące w bezpośrednim sąsiedztwie (ww. 2 oraz 3a) oddali bowiem przez dwa różne terminy, tłumacząc je raz jako: „pobożność” (gr. eusebeia, łac. pietas), a raz jako: „bojaźń Boża” (gr. fobos theou, łac. timor Dei). Uzyskali tym samym siedem różnych darów pochodzących od Ducha Bożego. Trzeba jednak zauważyć, że choć z punktu widzenia filologicznego takie tłumaczenie jest poprawne (sam termin jirʾâ może oznaczać zarówno „pobożność” jak i „lęk”), to jednak zgodnie z zasadami hermeneutyki przekład występujących obok siebie tych samych wyrażeń przez różne słowa jest niedopuszczalny. Zabieg ten podyktowany był  chęcią uzyskania za wszelką cenę posiadającej symboliczne znaczenie liczby „siedmiu” darów.