Trzy czasowniki opisują działanie popaschalne Ducha Świętego: poprowadzi ku całej prawdzie; powie wszystko to, co usłyszał oraz oznajmi rzeczy przyszłe. Jego zadaniem będzie doprowadzenie do całej prawdy, a dosłownie – wskazanie drogi. Będzie przewodnikiem wiernych w zrozumieniu nauki Jezusowej.

Całą Biblię przenika myśl, że trzeba poznać drogę Pana, aby nią iść w życiu. Na tej drodze przewodnikiem jest sam Pan (Iz 49,10; 58,11; Ps 48,15; 73,24; 119,105). Później za przewodniczkę w osiąganiu tego, co święte i w spełnianiu czynów miłych Bogu, uchodziła Mądrość. Z kolei Duch Święty pomoże Apostołom i wierzącym w zrozumieniu zarówno tego, co nie było dla nich jasne za życia Jezusa, jak i w zgłębianiu całej treści słów i wydarzeń z dziejów Chrystusa. Apostołowie i wierzący, dzięki Jego działaniu, będą mogli lepiej zrozumieć to, co usłyszeli od Jezusa i co dostrzegli w Jego osobie i postępowaniu. Paraklet odsłoni także obecną tajemnicę Syna uwielbionego u Ojca (por. Ef 1,20-23; Flp 2,9-11; Kol 1,15-20). Odsłoni im powiązania, o których dotąd nie mieli pojęcia; pokaże konsekwencje zbawczego planu Bożego w Jezusie; zaprowadzi ich do źródła prawdy. Będzie uobecniał Chrystusa w Kościele i będzie poręczał zachowanie depozytu wiary w stanie nieskażonym. Nie chodzi zatem o cały łańcuch (szereg) prawd, do których stopniowo Duch Święty doprowadzi. Chodzi o całą prawdę Chrystusa uwielbionego u Ojca i udzielającego się uczniom. Uczniowie Jezusa będą rozmyślać nad słowem Bożym, objawionym przez Niego i będą starać się je zrozumieć w świetle śmierci i zmartwychwstania Mistrza. Duch Święty wprowadzi w całą prawdę, czyli we wszystkie aspekty objawienia, przyniesionego przez Jezusa. Pozwoli przeniknąć prawdę, aby znaleźć w niej pouczenie życiowe dla Kościoła i dla nas osobiście. Chodzi o to, aby kierowała ona całą naszą postawą chrześcijańską.