To samo, choć w sposób bardziej pośredni, można wydedukować z Dz 8,14-24. Z tekstu tego wynika, że mieszkańcy Samarii przyjęli już słowo Boże i byli ochrzczeni „w imię Pana Jezusa”. Stało się to wszystko za sprawą diakona Filipa. Ten jednak Filip nie był w stanie sprowadzić na ochrzczonych już Samarytan Ducha Świętego. Mogli tego dokonać dopiero specjalnie wysłani w tym celu Apostołowie.

Aby dopełnić obraz jaki maluje się w pismach apostolskich na temat bierzmowania trzeba jeszcze wspomnieć o listach Pawła Apostoła. Co ciekawe, Paweł Apostoł na ten temat milczy. Jak jednak wyjaśnić to milczenie, gdy weźmiemy pod uwagę jak wiele Paweł mówi na temat chrztu, a więc drugiego sakramentu inicjacji chrześcijańskiej.

Otóż w próbach wyjaśnienia tego zadziwiającego Pawłowego milczenia zwraca się uwagę przede wszytki na to, że dla teologii biblijnej Nowego Testamentu znamienne jest łączne traktowanie chrztu i bierzmowania. Dlatego w wielu twierdzeniach Pawła na temat chrztu można się dopatrzyć aluzji także do bierzmowania. W takim podejściu milczenie Pawła na temat bierzmowania nie jest takie absolutne.