Zwraca się uwagę również na to, że nauka Pawła o Duchu Świętym ma charakter dość ogólnikowy. Temat Ducha Świętego pojawia się jako element drugorzędny w opisach życia wiarą (Ga 3,2.5). Na innym miejscu wejście w posiadanie Ducha Świętego zawdzięcza się obmyciu wodą, co jest wyraźną aluzja do chrztu (Kol 2,12). Ponieważ sakrament bierzmowania, a zwłaszcza jego skutki, wchodzi ściśle w zakres Pawłowej nauki o Duchu Świętym, nic dziwnego, że jest on traktowany również w sposób bardzo ogólnikowy, nie sprecyzowany, jak cała nauka o Duchu Świętym.

Tych, którzy szukają w listach Pawła wypowiedzi na temat bierzmowania, interesuje szczególnie jedna wypowiedź Apostoła z 1 Kor: „Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni” (12,13). Dyskusje egzegetów dotyczą ostatniego elementu tego wiersza. Chodzi o „napojenie wszystkich tym samym Duchem”. Niewielu uczonych uważa, że jest to odniesienie do chrztu. Inni chętnie widzieliby tu odniesienie do Eucharystii. Wielu jednak egzegetów wysuwa przypuszczenie, że chodzi tu o nawiązanie do sakramentu bierzmowania.

Pawłową metaforę pieczęci odciśniętej w ludzkich sercach, pojawiającą się często w listach więziennych, część komentatorów traktuje również jako odniesienie do bierzmowania.