Bierzmowanie w pismach apostolskich
W Nowym Testamencie są teksty, które nawiązują w sposób mniej lub bardziej wyraźny do sakramentu bierzmowania, choć jest ich niewiele.
Aluzji do sakramentu bierzmowania niektórzy komentatorzy dopatrują się w dwu wzmiankach z Dz: 2,38 i 9,17. W pierwszym z tych tekstów czytamy słowa Piotra Apostoła, które wypowiada do tłumu w dzień Pięćdziesiątnicy: „«Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego”. Zdaniem większości uczonych owo „wzięcie Ducha Świętego” należy rozumieć jako skutek sakramentu chrztu. Nie brak jednak i takich egzegetów, którzy dopatrują się tutaj aluzji do sakramentu włożenia rąk, czyli bierzmowania.
Jeszcze bardziej dyskusyjny jest tekst drugi. Czytamy w nim takie słowa Ananiasza, udzielającego chrztu Szawłowi: „Szawle, bracie, Pan Jezus co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym” (Dz 9,17). Znowu tutaj mamy różne opinię co do interpretacji tego wersetu. Zdaniem jednych napełnienie Duchem Świętym to skutek chrztu. Według innych chodzi o określenie skutków bierzmowania.
Na podstawie powyższych tekstów możemy powiedzieć, że na wyodrębniony w ten sposób, to znaczy oddzielony od chrztu, sakrament bierzmowania składałyby się następujące elementy: wkładanie rąk połączone z modlitwą, wiara i dary Ducha Świętego.
