Trzecim motywem dziękczynienia Maryi jest doznane od Boga miłosierdzie (gr. eleos). „Jego miłosierdzie pokolenia na pokolenia dla tych co się Go boją” (Łk 1,50). W zdaniu tym, które stanowi podsumowanie czterech poprzednich wersetów, znajduje się prawie dosłowny cytat greckiego tekstu Psalmu: „Miłosierdzie Pana przez wszystkie wieki wobec tych, którzy się Go boją” (Ps 102,1). Użyty w Septuagincie termin eleos jest najczęściej tłumaczeniem hebrajskiego słowa hesed, które z kolei ujawnia w Biblii całe bogactwo znaczeń i służy do wyrażenia dobroci, wierności, przyjaźni, lojalności, solidarności, czynnej miłości wynikającej z przymierza, ale i współczucia i litości. W kulturze greckiej słowo eleos oznaczało pierwotnie wzruszenie lub ubolewanie wynikające ze spotkania z cierpieniem. Również w myśli Starego Testamentu określa najbardziej wzniosły i zasługujący na największą wdzięczność przymiot Boga. Wszechmocny Bóg bowiem obdarza człowieka wielkoduszną miłością, wyrażającą się w konkretnej pomocy, w wybawianiu człowieka od ciążącego na nim nieszczęścia lub zła, a w sposób szczególny od grzechu. Bóg okazuje swe miłosierdzie wszystkim i zawsze. On bowiem nie zapomina o obietnicach i o przymierzu zawartym ze swym ludem (Pwt 7,9-12; Ps 89,29; 106,45; Iz 54,10). Widząc nędzę i upadek człowieka, słysząc także jego wołanie, nie pozostaje obojętny, lecz przychodzi mu z pomocą, ratuje go w nędzy i cierpieniu, przebacza grzechy i leczy[21].

W sposób szczególny Bóg okazuje swoją łaskawość wobec tych, „którzy się Go boją” (Jdt 16,15; Ps 31,20; 147,11). Określenie „bojący się” w myśli Starego Przymierza odnosi się do ludzi pobożnych, ubogich, miłujących Boga, ufających Mu i wiernych w wypełnianiu jego przykazań. Dla autorów natchnionych „bojaźń Pańska” jest „początkiem mądrości” (Syr 1,14) i źródłem szczęścia (Ps 111,1). Dlatego są oni przedmiotem szczególnej miłości Boga, Jego opieki i miłosierdzia. Maryja jako wierna służebnica Pana może być w pełni zaliczona do grona „bojących się Boga”, a także może zauważyć w swym życiu wiele przejawów Bożego miłosierdzia. Została bowiem obdarzona pełnią łaski (Łk 1,28) i wybrana na Matkę Syna Bożego, choć niczym nie zasłużyła na takie wyróżnienie.