Tymi oto słowy dziękuje Maryja za dary, jakie sama otrzymała, a potem wylicza dobrodziejstwa, jakich Bóg nie przestanie na wieki dawać całemu ludzkiemu rodzajowi.
Trzecim motywem dziękczynienia Maryi jest doznane od Boga miłosierdzie (gr. eleos). „Jego miłosierdzie pokolenia na pokolenia dla tych co się Go boją” (Łk 1,50). W zdaniu tym, które stanowi podsumowanie czterech poprzednich wersetów, znajduje się prawie dosłowny cytat greckiego tekstu Psalmu: „Miłosierdzie Pana przez wszystkie wieki wobec tych, którzy się Go boją” (Ps 102,1). Użyty w Septuagincie termin eleos jest najczęściej tłumaczeniem hebrajskiego słowa hesed, które z kolei ujawnia w Biblii całe bogactwo znaczeń i służy do wyrażenia dobroci, wierności, przyjaźni, lojalności, solidarności, czynnej miłości wynikającej z przymierza, ale i współczucia i litości. W kulturze greckiej słowo eleos oznaczało pierwotnie wzruszenie lub ubolewanie wynikające ze spotkania z cierpieniem. Również w myśli Starego Testamentu określa najbardziej wzniosły i zasługujący na największą wdzięczność przymiot Boga. Wszechmocny Bóg bowiem obdarza człowieka wielkoduszną miłością, wyrażającą się w konkretnej pomocy, w wybawianiu człowieka od ciążącego na nim nieszczęścia lub zła, a w sposób szczególny od grzechu. Bóg okazuje swe miłosierdzie wszystkim i zawsze. On bowiem nie zapomina o obietnicach i o przymierzu zawartym ze swym ludem (Pwt 7,9-12; Ps 89,29; 106,45; Iz 54,10). Widząc nędzę i upadek człowieka, słysząc także jego wołanie, nie pozostaje obojętny, lecz przychodzi mu z pomocą, ratuje go w nędzy i cierpieniu, przebacza grzechy i leczy[21].
W sposób szczególny Bóg okazuje swoją łaskawość wobec tych, „którzy się Go boją” (Jdt 16,15; Ps 31,20; 147,11). Określenie „bojący się” w myśli Starego Przymierza odnosi się do ludzi pobożnych, ubogich, miłujących Boga, ufających Mu i wiernych w wypełnianiu jego przykazań. Dla autorów natchnionych „bojaźń Pańska” jest „początkiem mądrości” (Syr 1,14) i źródłem szczęścia (Ps 111,1). Dlatego są oni przedmiotem szczególnej miłości Boga, Jego opieki i miłosierdzia. Maryja jako wierna służebnica Pana może być w pełni zaliczona do grona „bojących się Boga”, a także może zauważyć w swym życiu wiele przejawów Bożego miłosierdzia. Została bowiem obdarzona pełnią łaski (Łk 1,28) i wybrana na Matkę Syna Bożego, choć niczym nie zasłużyła na takie wyróżnienie.