Modlitwy świętych i (jeszcze) nie świętych

Ojciec Mieczysław Bednarz, autor Skarbnicy modlitw, w „Przedmowie” do tego zbioru pisze między innymi:

            L u d z i e  m o d l ą  s i ę  d o  B o g a

            w szczęściu i niedoli, w radości i smutku,

            w sytości i głodzie,

            w samotności i razem z innymi,

            w niewinności i w poczuciu winy –

            zapatrzeni w przyszłość i świadomi kresu…

            Całe bogactwo, całą wieloraką złożoność życia

            ludzie wierzący przezywają z Bogiem w modlitwie.

            Wszystkie ich źródła:

            istnienia i miłowania,

            tęsknoty, radości i podziwu,

            wdzięczności, uwielbienia i skruchy,

            serdecznej prośby o pomoc w bezradności –

            wszystkie ich źródła są w Bogu (por. Ps 87,7).

            I wszystkie ich źródła płyną w modlitwie.

            Duch Boży, który przenika serce człowieka,

            wlewa w nie strumienie modlitwy.

            Duch człowieczy modli się w Duchu Bożym (por. Rz 8,15. 26).

            Dlatego modlitwy ludzi są natchnione

            i porywane Wiatrem Bożym ku Bogu

            poprzez wszystkie obszary ziemi i czasu,

            poprzez wszystkie, tak różne i tak dziwne przejawy życia. […]

            Ludzie tak pobudzani do modlitwy przez Ducha

            zostawili nam ślady swoich modlitewnych przeżyć.

            Są to zapisane przez nich i zostawione nam w świętym spadku

            ich słowa skierowane do Boga, ich wołania, błagania,

            zachwyty i dziękczynienia, a we wszystkich

            zawarte jest  ś w i a d e c t w o

            o ich tęsknocie za Bogiem, o ich głębokiej potrzebie Boga,

            o miłości i powierzeniu się Bogu,

            o skrusze i pojednaniu z Bogiem –

            w pokornej i wdzięcznej radości.

            Duch Boży budzi modlitwę w każdym ludzkim sercu.

            Modlą się święci i grzesznicy,

            poganie i żydzi, chrześcijanie i muzułmanie –

            wszyscy żyjący na jednej wspólnej ziemi

            (modlili się nawet na księżycu),

            pod jednym słońcem

            do jednego Ojca wszystkich ludzi”[45].

Modlitwa jest jednym z najpiękniejszych przejawów ludzkiego ducha. Warto czasem uświadomić sobie jak wielkim darem jest nie tylko dar istnienia, dar świadomości i dar postrzegania rzeczywistości, ale także dar modlitwy. Bądźmy za ten dar wdzięczni.

Pytanie: Jaki jest tytuł modlitewnika diecezji tarnowskiej?