Introdukcja wśród nauk biblijnych

Nauki biblijne to zespół dyscyplin naukowych, które zajmują się wszechstronnym badaniem Biblii.

Obowiązujące skróty nazw ksiąg (w nawiasach zostały podane stare nazwy, które można spotkać w starszych opracowaniach):

Stary Testament

Księga Rodzaju      Rdz (I Mojż.)

Księga Wyjścia      Wj (II Mojż.)

Księga Kapłańska  Kpł (III Mojż., Kapł.)

Księga Liczb          Lb (IV Mojż., Licz.)

Księga Powtórzonego Prawa      Pwt (V Mojż., Dt., Powt.)

Księga Jozuego      Joz

Księga Sędziów     Sdz (Sędz.)

Księga Rut   Rt

Pierwsza Księga Samuela 1 Sm

Druga Księga Samuela     2 Sm

Pierwsza Księga Królewska       1 Krl

Druga Księga Królewska  2 Krl

Pierwsza Księga Kronik   1 Krn

Druga Księga Kronik       2 Krn

Księga Ezdrasza     Ezd (Ezdr., I Ezd)

Księga Nehemiasza          Ne (Neh., II Ezd.)

Księga Tobiasza     Tb (Tob.)

Księga Judyty        Jdt

Księga Estery         Est

Pierwsza Księga Machabejska    1 Mch (I Mach)

Druga Księga Machabejska        2 Mch (II Mach)

Księga Hioba         Hi (Hiob, Job)

Księga Psalmów     Ps

Księga Przysłów    Prz (Przyp.)

Księga Koheleta (Eklezjastesa)   Koh (Ekl., Kazn.)

Pieśń nad pieśniami          Pnp

Księga Mądrości    Mdr (Mądr.)

Księga Syracha (Eklezjastyk)     Syr (Ekls.)

Księga Izajasza      Iz

Księga Jeremiasza  Jr (Jer.)

Lamentacje (Treny)          Lm (Lam., Treny)

Księga Barucha      Ba (Bar.)

Księga Ezechiela    Ez

Księga Daniela       Dn

Księga Ozeasza      Oz

Księga Joela Jl (Joel)

Księga Amosa        Am

Księga Abdiasza    Ab (Abd)

Księga Jonasza      Jon

Księga Micheasza  Mi (Mich.)

Księga Nahuma      Na (Nah)

Księga Habakuka   Ha (Hab)

Księga Sofoniasza  So (Sof)

Księga Aggeusza   Ag

Księga Zachariasza Za (Zach)

Księga Malachiasza         Ml (Mal)

Nowy Testament

Ewangelia wg św. Mateusza       Mt (Mat.)

Ewangelia wg św. Marka Mk (Mar.)

Ewangelia wg św. Łukasza         Łk (Łuk)

Ewangelia wg św. Jana    J (Jan)

Dzieje Apostolskie Dz (Dz.Ap.)

List do Rzymian     Rz (Rzym)

Pierwszy List do Koryntian        1 Kor

Drugi List do Koryntian    2 Kor

List do Galatów      Ga (Gal)

List do Efezjan       Ef (Efez)

List do Filipian       Flp (Fil)

List do Kolosan      Kol

Pierwszy List do Tesaloniczan    1 Tes

Drugi List do Tesaloniczan         2 Tes

Pierwszy List do Tymoteusza     1 Tm (1 Tym)

Drugi List do Tymoteusza 2 Tm (2 Tym)

List do Tytusa        Tt (Tyt)

List do Filomena    Flm (Filem)

List do Hebrajczyków      Hbr (Hebr)

List św. Jakuba      Jk (Jak)

Pierwszy List św. Piotra   1 P (1 Piotra)

Drugi List św. Piotra        2 P (2 Piotra)

Pierwszy List św. Jana     1 J (1 Jana)

Drugi List św. Jana 2 J (2 Jana)

Trzeci List św. Jana         3 J (3 Jana)

List Judy      Jud

Apokalipsa św. Jana         Ap (Apok., Obj)

 

[1] Kreśląc zasady metody teologicznej komentatorzy wskazują, iż teolog winien słuchać Pisma Świętego a także tradycji i Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Właściwa metoda teologiczna winna także uwzględniać wiele źródeł, norm i wyzwań konkretnych czasów i wydarzeń. Zob. J. Wicks, Wprowadzenie do metody teologicznej, Kraków 1995, s. 38.

[2] Zob. T. Hanelt, Wstęp oglny do Pisma Świętego, Gniezno 1999, s. 15-20; Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W. Chrostowski, Warszawa 2001, s. 177.

[3] Niejednokrotnie Żydzi nazywają także Biblię „Mikra”, co w języku aramejskim oznacza czytanie i wskazuje jak posługiwano się Biblią podczas liturgii nabożeństw.

[4] Za księgi deuterokanoniczne (lub wtórnokanoniczne) żydzi uznają: Księgę Judyty, Księgę Tobiasza, Pierwsza i Druga Księga Machabejska, Księga Mądrości, Księga Syracha oraz Księga Barucha. Są to księgi które zostały odrzucone, gdyż według Żydów nie zostały napisane w języku dla izraelitów świętym (hebrajskim) i nie powstały na Ziemi Świętej Izraela. Do kanonu chrześcijańskiego weszły one za pośrednictem greckiego tłumaczenia Biblii Hebrajskiej zwanego Septuagintą (LXX).

[5] Niektóre księgi nosiły dawniej inną nazwę. Księgi Pięcioksięgu Mojżeszowego nazywano pięcioma księgami Mojżesza. Księgi Samuela i Księgi Królewskie zwano czterema księgami Królewskimi. Księgi Kronik nosiły nazwę Paralipomenon, a księga Powtórzonego Prawa nazywano Deuteronomium.

[6] Zob. J. Homerski, Kanon Ksiąg Świętych, w: Wstęp ogólny do Pisma Świętego, red. J. Szlaga, Poznań-Warszawa 1986, s. 71-72.

[7] Miszna, to pochodzący z II/III wieku po Chrystusie pierwszy spisany zbiór żydowskiego prawa zawierający tradycje ustną – tzw. „ustna Tora”. Według Talmudu łączna liczba wersetów Tory wynosi 5888. Środkiem zaś jej jest Kpł 27,40. Autorzy Talmudu w ten sposób dbali o wierność w przekazie tekstu biblijnego.

[8] Zob. J. Homerski, Wstęp ogólny do Pisma świętego, Warszawa-Poznań 1973, s. 4.

[9] Zob. J. Szlaga, Wprowadzenie, w: Wstęp ogólny do Pisma Świętego, s. 14.

« 2 3 4 5 6 »
oceń artykuł Pobieranie..