Tekst Starego i Nowego Testamentu
W przybliżeniu można przyjąć, że Stary Testament powstawał przez ponad 1000 lat.
Kodeksy masoreckie
Kodeks jest zbiorem pergaminowych kart zszytych ze sobą. Liczba kodeksów masoreckich będących odpisem całego Starego Testamentu lub poszczególnych jego ksiąg sięga 2000 rękopisów. Tylko cztery pochodzą z IX-X wieku, cztery z XI wieku, osiem zaś z XII wieku. Reszta została napisana pomiędzy XIII-XV wiekiem. Najstarsze i najważniejsze kodeksy to:
- Kodeks Kairski (C) – pochodzący z 895/6 roku. Składa się z 588 stron, jest najstarszym rękopisem zawierającym pełny tekst proroków[10].
- Kodeks Petropolitanus nazywany także Petersburskim Kodeksem Proroków (P). Pochodzi z 916 roku i zawiera teksty proroków. Odkryty w 1839 roku najprawdopodobniej na Krymie. Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Narodowej Rosji.
- Kodeks z Aleppo z ok. 930 roku – jeden z dwóch najważniejszych kodeksów Biblii Hebrajskiej zawierający cały Stary Testament. Rękopis powstał w Tyberiadzie, potem zaś był przechowywany w Jerozolimie, Kairze a wreszcie w Aleppo. Obecnie znajduje się w Sanktuarium Zwojów w Muzeum Izraela w Jerozolimie.
- Kodeks Leningradzki (L) – powstał w 1008 roku w Kairze, spisany przez skrybów z Tyberiady. Najstarszy zachowany kodeks, zawiera cały tekst Biblii Hebrajskiej. Obecnie przechowywany jest w Muzeum Narodowym w Rosji.
