Czyli o tym, jak Izraelici poradzili sobie z wieściami z kraju Kanaan.
Z trzynastego rozdziału Księgi Liczb:
„PAN powiedział do Mojżesza: Wyślij ludzi, aby zbadali kraj Kanaan, który chcę oddać Izraelitom. Wyślijcie z każdego plemienia po jednym mężczyźnie wybranym z pośród przywódców. Mojżesz zgodnie z rozkazem PANA, wysłał ich z pustyni Paran. (…) Mojżesz wysłał ich, aby zbadali kraj Kanaan, mówiąc: Idźcie przez Negeb i przejdźcie przez góry. Zobaczcie jak wygląda ten kraj i lud, który tam mieszka: czy jest silny, czy słaby; czy jest go mało, czy raczej dużo? Zobaczcie, jaki jest kraj, w którym mieszka ten lud: czy jest on dobry, czy zły? I jakie są miasta, w których się osiedlił: czy są otwarte jak obozy, czy otoczone murami? Dalej, czy ziemia jest tam żyzna, czy jałowa, zalesiona, czy pozbawiona drzew? Bądźcie dzielni i przynieście trochę owoców tej ziemi. A był to właśnie czas dojrzewania winogron” (Lb 13,1-3.17-20).
Izraelici wędrując w stronę Ziemi Obiecanej rozbili obóz na pustyni Paran, która stała się dla nich w tym czasie głównym miejscem pobytu (Lb 12,16). Zatrzymali się w miejscowości o nazwie Kadesz (Kadesz-Barnea), leżącej na styku obszarów zamieszkiwanych przez ludy koczownicze. I tak, na północy znajdowała się pustynna część Palestyny zwana Negebem, na wschodzie pustynia Sin, od południowowschodniej strony pustynia Paran, a od południowozachodniej pustynia Szur. Tak określona lokalizacja Kadesz-Barnea wskazuje, że izraelska społeczność zatrzymała się na pograniczu Kanaanu i półwyspu Synaj. Prowadzone na tym terytorium archeologiczne prace stały się podstawą do identyfikacji biblijnego Kadesz-Barnea z oazą Ain el-Qudeirat położonej przy drodze prowadzącej z Egiptu do Kanaanu. Miejscowość Kadesz-Barnea, która leżała w strefie granicznej Kanaanu, była początkiem ostatniego etapu wędrówki Izraelitów do Ziemi Obiecanej. To właśnie z tego miejsca zostali wysłani izraelscy zwiadowcy na terytorium Kanaanu. Fragment ten otwiera trzecią część Księgi Liczb (Lb 13,1-19,22). Przedstawione w tej obszernej sekcji dramatyczne wydarzenia doprowadziły do odsunięcia w czasie, wydawać by się mogło jakże bliskiego geograficznie, wejścia Izraelitów do ziemi obiecanej przez Boga. Dwa pierwsze rozdziały wspomnianego bloku tematycznego, które dotyczą wypadków w Kadesz-Barnea (Lb 13,1-14,45), należą do najważniejszych tekstów, jakie zostały przekazane w Księdze Liczb.