Panie naucz nas modlić się…

Modlitwa – sposobem na życie

Łukasz, chcąc, by bliżej nam nieznany Teofil, do którego adresuje Ewangelię (zob. Łk 1,1-4), uwierzył w Jezusa Chrystusa, ukazuje mu szereg wzorców osobowych – ludzi, których cechowała niezwykła wiara odmieniająca nie tylko życie ich samych i ich bliskich, ale także ich narodu i całej ludzkości: Zachariasza, Maryję, apostołów, Jezusa… W życiu każdego z nich bardzo wyraźny jest jeden wspólny akcent – modlitwa. Przykłady życia ludzi będących bohaterami Ewangelii miały przekonać Teofila do wiary, miały być dla niego wzorcami do naśladowania. Miały być Łukaszowym wskazaniem – żyj i postępuj tak jak oni, a staniesz się wierzący, a przekonasz się o prawdziwości nauk, których ci udzielono, a będziesz jak oni – wielki. Czy jestem dla innych – dla moich bliskich, dla rodziny, dla innych chrześcijan wzorem. Czy jestem przez innych postrzegany jako człowiek modlitwy?

W Ewangelii wg św. Łukasza nieustannie, w różny sposób powraca temat modlitwy. Można odnieść wrażenie, iż w Ewangelii św. Łukasza wszystko dokonuje się na modlitwie. Czy moje życie, czy codzienne podejmowane prace, obowiązki, łączą się z modlitwą? Czy jestem człowiekiem modlącym się? Czy z modlitwą łączą się te ważne i te codzienne wydarzenia z mojego życia? Modlitwa w radości, w smutku, w cierpieniu, w potrzebie, modlitwa dziękczynienia, modlitwa uwielbienia.