Kim był Jan Chrzciciel (Łk 7,18-23)

Moc wytrwałej modlitwy

Czy Zachariasz mógł mieć nadzieję, że będzie się cieszył potomstwem? Niezwykłe jest, iż prosił ale prosząc nie wierzył, iż się spełni się jego modlitwa. Nie wierzył. Pan jednak nie pozostawia samego Zachariasza. Wysłuchuje jego prośby. Wbrew nadziei obdarzył go darem. Co więcej, Bóg doświadcza kapłana karą – został niemy. Doświadczenie to jednak prowadzi Zachariasza do wiary. Zachariasz wkracza w świat ciszy. Cisza uspokaja niedowierzającego kapłana. Cisza sprawia, iż Zachariasz zwalnia jakby tempo życia. Można by rzec, że ma więcej czasu na modlitwę.

Warto się zastanowić nad swoją modlitwą. Jak ja proszę Boga? Czy prosząc go o rzeczy dla mnie ważne, czasami nawet bardzo trudne – czy czynię to z wiarą? Czy wierzę w to, o co Boga proszę?

Świat ciszy – czas, gdy Bóg mówi do człowieka. Czas samotności, czas bycia z Bogiem nie jest czasem straconym. W tym bowiem czasie Bóg może mówić do człowieka. Co więcej – czas modlitwy jest to czas gdy Pan nas wspiera.

Elżbieta, matka Jana Chrzciciela umiała odczytać znak życzliwości Boga, umiała odejść na miejsce pustynne, by tam być z Bogiem. Jak przez lata prosiła, tak teraz chce podziękować Bogu za otrzymaną łaskę. Odchodzi od gwaru dnia codziennego – i wtedy Bóg do niej przychodzi. Wtedy Bóg darzy ją łaską spotkania z Sobą. Oto Maryja przychodzi do Elżbiety przynosząc jej dar obecności Jezusa. Bóg w ciszy przychodzi do człowieka. Czy w moim życiu jest taki czas ciszy – czas oczekiwania na spotkanie z Bogiem?

Czy moja modlitwa jest modlitwą tylko prośby, czy jest to także modlitwa dziękczynienia, uwielbienia? Elżbieta prosiła, potem jednak pamiętała o dziękczynieniu.

Niezwykle ważnym w modlitwie jest czas ciszy. Umieć milczeć i być z Bogiem. Dla człowieka wierzącego modlitwa winna być centrum, nie zaś jedynie dodatkiem do życia. Jakie w moim życiu jest miejsce modlitwy?