Jak interpretować Apokalipsę św. Jana?
Autor ostatniej księgi Pisma św. korzystał z wielu źródeł, gdy posługiwał się językiem symbolu.
Co to znaczy, że Apokalipsa św. Jana jest księgą pozahistoryczna lub ponadhistoryczna?
Apokalipsa św. Jana zasadniczo rzuca światło na sprawę końca świata, sądu ostatecznego, przyjścia Królestwa Bożego i oczywiście, na historię Kościoła, czyli jest to teologiczna wizja dziejów świata, akcentująca aspekt nadprzyrodzony i religijny dziejów świata. Autor opisuje sytuację Kościoła swoich czasów oraz przedstawia sytuację wspólnoty chrześcijańskiej ostatnich dni. Te ostatnie dni – jego zdaniem – już nadeszły. Stało się to z chwilą, gdy Syn Boży stał się człowiekiem i zstąpił na ziemię. Mamy w tym wypadku ujęcie podobne do tego, które znajdujemy w Ewangelii św. Jana. Ostateczny etap historii zbawienia już się rozpoczął i dąży jedynie do wypełnienia.
Trzeba uważać, aby nie brać symbolu za opis konkretnej rzeczywistości historycznej. Apokalipsa św. Jana zawiera tylko nieliczne aluzje do konkretnych wydarzeń historycznych. Zawsze należy je oceniać w świetle apokaliptycznego gatunku literackiego, tzn. należy pamiętać, że mają one znaczenie drugorzędne. Sprawą zaś zasadniczą pozostaje ogólny walor symboli, które można odnieść do wszystkich czasów i wszystkich epok.
