Dla Apostoła Pawła, ale i dla chrześcijan pierwszego wieku, jedną z fundamentalnych kwestii była odpowiedź na pytanie obowiązywalności Prawa Starego Zakonu.
Wyswobodzenie z niewoli grzechu prowadzi ludzi do wolności. Tą prawdziwą wolność daje Ewangelia. Trzecia część Listu do Galatów jest zachętą do trwania w wolności i miłości.
Trzecia część Listu do Galatów, ukazuje Ewangelię Pawła, która jest Ewangelią wolności. Stwierdzenie Pawła: „ku wolności wyswobodził nas Chrystus” (Ga 5,1) jest centralnym wyznaniem Pawła. Dokonuje się to dzięki wierze w Jezusa Chrystusa. Ta wiara jest darem łaski Boga. Apostoł stwierdza, iż chrześcijanie zostali uwolnieni z „jarzma niewoli” (Ga 5,1).
Są wolnymi i do tej wolności są wezwani. Tę wolność otrzymujemy przez krzyż Chrystusa. Stąd też wolność chrześcijan polega na zjednoczeniu się z Chrystusem. Wolność jest darem, ale jest również jest zadaniem i celem. Stąd też Apostoł nawołuje do trwania w niej, a nie do oddawania się przez obrzezanie w niewolę Prawa (Ga 5,1-6).
Paweł uczy, iż obrzezanie niczemu nie służy. Co więcej, zobowiązuje do przestrzegania niezliczonych przepisów Prawa, właściwie niemożliwych do zachowania. Powrót do obrzezania byłby poddaniem się Prawu, co oznaczałoby nie tylko popadnięcie w niewolę, ale i zerwanie więzów z Chrystusem (Ga 5,4), a zatem skazanie się na śmierć. Chrześcijanie zaś oczekują usprawiedliwienia „przez wiarę” (Ga 5,5-6).