Tak więc można powiedzieć, że autor Listu do Hebrajczyków odczytuje postać tajemniczego Melchizedeka jako zapowiedź doskonałego kapłaństwa Chrystusa.

Wykazanie przewagi Melchizedeka nad kapłanami z pokolenia Lewiego posłużyło autorowi Listu do Hebrajczyków unaocznieniu prawdy o wielkości jedynego i nowego kapłaństwa Jezusa Chrystusa, które jest doskonalsze od kapłaństwa Starego Testamentu. W tym celu sięgnął do cytatu z Psalmu 110, w którym postać Melchizedeka została ukazana jako zapowiedź (starotestamentowa figura) mesjańskiego władcy pochodzącego z dynastii Dawida, a zarazem idealnego kapłana: „Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka” (Ps 110,4). W swojej argumentacji oparł się na przytoczonym tekście, dzięki czemu rozwinął typologię Melchizedek – Chrystus, wykazując, że wieczne kapłaństwo Syna Bożego, zapowiadane „na wzór Melchizedeka”, przewyższa dawne, niedoskonałe kapłaństwo sprawowane przez lewitów[12].