Drugim wydaje się chronologicznym obrazem, który wśród wiernych czczony jest jako obraz Matki Bożej Pocieszenia znajduje się w klasztorze po norbertańskim w Nowym Sączu gdzie od XIX w. posługę duszpasterską pełnią jezuici.
Pod względem artystycznym uchodzi on za jeden z najpiękniejszych wizerunków maryjnych w Polsce. Nie znana jest twórca, ani przynależności do określonej szkoły artystycznej. Zdaniem prof. Adama Bochnaka powstał w II połowie XVI wieku jako swoista synteza dwóch stylów, gotyckiego i renesansowego, z wyraźną przewagą tego ostatniego, najprawdopodobniej powstał w kręgu prężnie działającej szkoły krakowsko-sądeckiej.
Domniemaną fundatorką obrazu i jego ofiarodawczynią dla nowosądeckiego kościoła Ducha Świętego była Zofia z rodu Jordanów z Zakliczyna. Taki wniosek sugerują 4 litery, inicjały Z I D Z, umieszczone u dołu obrazu z prawej strony na czerwonym tła z 3 myśliwskimi czarnymi trąbami jako herbem Jordanów. Te inicjały mogą odnosić się do nazwiska, Zofii Jordan de Zakliczyn (z Zakliczyna).
Obraz jest namalowany na lipowej desce o kształcie prostokąta, z półokrągłym zakończeniem, o wysokości 2 m, a szerokości 120 cm. Obraz malowano temperą. Na złotym wzorzystym tle ukazano Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus na lewym ramieniu, z królewskim berłem w prawej dłoni. Madonna jest przedstawiona frontalnie w pozycji siedzącej. Głowę ma lekko zwróconą ku Synowi, długie ale Jej oczy patrzą gdzieś przed siebie. Na plecy i ramiona spływają z głowy długie rozpuszczone włosy barwy brunatnej, które zasłaniają lewe ucho. Maryję okrywa podwójna szata: czerwona suknia z długimi wąskimi rękawami, widoczna z przodu i na końcach rąk, przepasana wąskim paskiem jasnego koloru poniżej piersi oraz szafirowy płaszcz czy peleryna z zielonawą podszewką i szeroką złocistą bordiurą. Szata wierzchnia jest zarzucona na ramiona i plecy, a z przodu u dołu rozpięta, spięta zaś pod szyją klamrą i paskiem tego samego kształtu i koloru co boczna bordiura. Na szyi Madonny łańcuch z kolorowym ozdobnym wisiorkiem. Dziecię Jezus w siedzącej pozycji. Nogami opiera się o kolana Matki, a resztą ciała o Jej prawe ramię. Jezus ubrany jest w białą szatę z stylizowanymi kwiatami, spod lewego rękawa widoczna obcisła czerwona koszulka. Twarz Jezusa zwrócona w stronę Matki i nieco ku górze, ale oczy zapatrzone w dal. Prawą rękę ma uniesioną w geście błogosławieństwa zaś lewa spoczywa na niebieskiej kuli zakończonej złotym krzyżykiem wspartej na prawym kolanie. Na obraz zostały uroczyście nałożone złote papieskie korony 11 sierpnia 1963 r. kard. Stefan Wyszyński.
oceń artykuł
