Oczyszczenie Świątyni Jerozolimskiej

Kwestią problematyczną jest jednak rzeczywiście odpowiedź na pytanie kiedy miało miejsce oczyszczenie świątyni: na końcu czy na początku działalności Jezusa.

Część komentatorów uznaje, iż miało to miejsce na końcu działalności Jezusa, stąd też w czasie procesu Jezusa oskarżono Go o występowanie przeciwko Świątyni Jerozolimskiej (por. Mk 14,58). Wskazuje się, iż wydarzenie to było naruszeniem istniejącego porządku, co sprawiło, iż odpowiedzialni za kult arcykapłani wystąpili przeciwko Jezusowi. Wydarzenie oczyszczenia Świątyni Jerozolimskiej byłoby jedną z głównych przyczyn aresztowania i skazania na śmierć Jezusa. Czy bowiem po zaburzeniu porządku świątynnego Jezus mógłby przybywać do świątyni? Czy mógłby w niej swobodnie nauczać? Oczyszczenie świątyni dokonało się gdy Jezus wkroczył do Jerozolimy jako wielki prorok i Mesjasz. Otoczony licznym gronem zwolenników, cieszył się wielkim autorytetem wśród ludu. Jeśliby wydarzenie oczyszczenia świątyni miało miejsce na początku działalności Mistrza z Nazaretu, to wydaje się, iż nie miałby On takiego autorytetu i nie wzbudzałby takiego lęku i posłuchu u ludzi, jak to kreślą pierwsze trzy ewangelie.

Zasadnym jest także wskazanie, iż Kajfasz krótko przed przybyciem Jezusa do świątyni, na wiosnę 30 roku, zezwolił na działalność handlową w obrębie świątyni w celu stworzenia konkurencji dla podobnych działań u podnóża Góry Oliwnej. Stąd też wcześniejsze przyjęcie oczyszczenia świątyni nie wydaje się zasadne, gdyż wydaje się, iż wcześniej proceder ten odbywał się poza świątynią[6].

Badacze uznający, iż oczyszczenie świątyni kończy niejako działalność Jezusa wskazują, że przekaz św. Jana ma cel teologiczny. Autor Czwartej Ewangelii – w ich opinii – chciał pokazać, że wraz z przyjściem Jezusa nastały czasy nowej świątyni i nowego kultu, koncentrującego się na zmartwychwstaniu Chrystusa. Stąd też Umiłowany Uczeń umiejscawia wydarzenie oczyszczenia na początku publicznej działalności Jezusa.