Życie Mojżesza przykładem drogi od nadziei złudnej do nadziei wiary.
„Mojżesz odrzekł ludowi: Nie bójcie się! Wytrwajcie, a zobaczycie wasze ocalenie, którego PAN dzisiaj dokona! Tych Egipcjan, których teraz macie przed sobą, nie zobaczycie już nigdy więcej. PAN będzie walczył za was, bądźcie spokojni” (Wj 14,13-14).
Mojżesz jako człowiek prawdziwie wierzący zdawał sobie sprawę, że pojawiają się sytuacje, kiedy człowiek powinien uznać własną bezsilność, ale tylko po to, by pozwolić działać ocalającemu Bogu. Mojżesz bezgranicznie zaufał Bogu, okazując Mu absolutne posłuszeństwo:
„PAN powiedział do Mojżesza: Czemu krzyczysz do Mnie? Powiedz Izraelitom, żeby ruszali, a ty podnieś swoją laskę, wznieś rękę nad morzem i rozdziel je. Izraelici przejdą przez środek morza po suchej ziemi” (Wj 14,15-16).