Ostatnie trzy wersety przynoszą sielankowy obraz ilustrujący powszechnie panujący pokój, jakim naznaczone będzie królestwo mesjańskie: „Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą ze sobą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na gnieździe kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani działać na zgubę po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morzeˮ (Iz 11,6-9). Zwierzęta dzikie i łagodne są tutaj symbolem ludzi gwałtownych i dobrych. Za pomocą obrazów ze świata zwierząt prorok przedstawia więc harmonię i zgodę, jaka zapanuje między ludźmi. Królestwo mesjańskie będzie zatem przywróceniem relacji panujących w Raju, a zakłóconych wskutek grzechu[15].